- šidavoti
- ךidavóti, -ója, -ójo, šìdavoti, -oja, -ojo; Knv, Vv žr. šidinti: 1. Atsitraukie, bernužėli, šelmi šidorėli, gana mane šidavójai, kai mažiukė buvau (d.) Dkš. 2. Kam iš manę šidavojai TD102. | refl.: Dar iš svočios šidavójas J. \ šidavoti; pasišidavoti; prisišidavoti
Dictionary of the Lithuanian Language.